سرویس اکتیو دایرکتوری مایکروسافت
Active Directory
کتیو دایرکتوری، سرویس دایرکتوری مایکروسافت است که روی ویندوز سرور اجرا می‌شود و به ادمین ها امکان مدیریت مجوزها و دسترسی به منابع شبکه را می‌دهد. وظیفه اکتیو دایرکتوری، مدیریت و سازماندهی تعداد زیاد کاربران در قالب زیرگروه ها و گروه های منطقی است. همچنین کنترل دسترسی به هر سطح را هم به عهده دارد.
ادمین ها با یک لاگین ساده می‌توانند از طریق شبکه، دیتا دایرکتوری را مدیریت و سازماندهی کنند، کاربران مجاز در شبکه از هر جایی به منابع شبکه دسترسی خواهند داشت. حتی مدیریت شبکه های پیچیده هم به راحتی با AD انجام می‌شود و امکان توسعه اکتیو دایرکتوری به همراه رشد سازمانی ممکن است.
دامین ها شامل کنترلرهایی است که یکی از آنها ویندوز سرور را اجرا می‌کند. هرگاه ادمین شبکه در این کنترلرها تغییری ایجاد کند توسط اکتیودایرکتوری همه کنترلرها آپدیت می‌شوند. ادمین شبکه می‌تواند مدیریت تک تک منابع شبکه را با اکتیو دایرکتوری انجام دهد و حتی وارد کامپیوتر کاربر شود.
مزایای سرویس اکتیو دایرکتوری مایکروسافت
نگه داری اطلاعات کاربران شبکه بطور متمرکز
کلیه اطلاعات کاربران مثل اسم، رمز، شماره تلفن، آدرس و غیره بطور متمرکز نگه داری می‌شوند و به همین دلیل قابلیت پشتیبانگیری و دسترسی سریع و مدیریت متمرکز را دارند.
مقیاس پذیری
دامنه: به دلیل متمرکز بودن اطلاعات و مدیریت می‌تواند تعداد بسیار زیادی آبجکت مختلف را در خود جا دهد و مدیریت کند. گروهی: به دلیل پراکندگی اطلاعات توصیه می‌شود تعداد کاربران این نوع شبکه از ۱۰ عدد بیشتر نشود چون قابل مدیریت نیست.
توسعه پذیری
دامنه: می‌توان آبجکت جدیدی را تعریف کرد (به جز آنهایی که بصورت پیش فرض تعریف شدند) و از آنها تحت شبکه استفاده کرد. گروهی: فقط از اشیای تعریف شده می‌توان استفاده کرد.
قابلیت مدیریت
به دلیل تمرکز اطلاعات و مدیریت، می‌توان به راحتی شبکه را در جهت هدف خاصی پیش برد. مثلاً در جهت ارتقای امنیت می‌توان شبکه را هر هفته به قابلیت امنیتی جدیدی تجهیز کرد. .
دیگر مزایای سرویس اکتیودایرکتوری
1- یکپارچگی با DNS:
دامنه: به دلیل هماهنگی با سیستم DNS به راحتی می‌توان در شبکه به سرویس های مختلف دسترسی پیدا کرد. بر اساس ترتیب اسمی به حالت شاخه‌ای می‌توان از بالا دستی ها، آدرس پایین دستی ها را گرفت.
گروهی: قابلیت دسترسی به دیگر آبجکت های شبکه بسیار ضعیف است مگر اینکه کاربر مقصد خود را با نام یا آدرس IP بشناسد چون سیستم شاخه ای وجود ندارد و هیچ سرویسی آدرس دیگر آبجکت های شبکه را نمی‌داند.
2- قابلیت مدیریت فعالیت کاربرها و کامپیوترها بطور متمرکز:
دامنه: می‌توان سطح فعالیت و دسترسی موجودیت های شبکه را در کل شبکه به صورت متمرکز تعریف کرد.
گروهی: حداکثر می‌توان دسترسی کاربر را در کامپیوتر خودش تعریف کرد. تحت شبکه این امکان وجود ندارد.
3- سیاست پذیری (Policy Based System):
دامنه: می‌توان با اعمال سیاست‌های مختلف تحت شبکه، شبکه را در جهت هدف خاصی پیش برد.
گروهی: اعمال سیاست فقط در حد یک کامپیوتر تعریف می‌شود و نه تحت شبکه.
4- قابلیت تبادل اطلاعات بین سرورها در سطح شبکه های بزرگ:
دامنه: اطلاعات بین سرورهای مختلف رد و بدل می شود لذا کلیه سرورها با آخرین تغییرات شبکه آشنا هستند و سرویس به روز ارائه می شود. مثلاً کاربر تازه وارد به محض ورود، توسط کلیه سرورها قابل شناسایی است لذا می‌تواند به محض ورود از کلیه سرویس ها استفاده کند.
گروهی: هیچ اطلاعاتی جابجا نمی‌شود زیرا اصولاً سروری وجود ندارد. به همین دلیل کاربر تازه وارد مجبور است برای درخواست هر سرویس از طرف مدیر شبکه به آن سرویس معرفی شود.
5- انعطاف پذیری در امنیت و تعیین هویت موجودیت های شبکه:
دامنه: قابلیت شناسایی هر آبجکتی در هر جایی از شبکه را دارد و می‌تواند با مدل ها و روش های مختلف احراز هویت کند (Security Protocols).
گروهی: هر کامپیوتر فقط قابلیت شناسایی موجودیتی را دارد که در همان کامپیوتر تعریف شده باشد.
6- امنیت یکپارچه و گسترده:
دامنه: با ورود به دامنه، برخی مسائل امنیتی بطور پیش فرض اعمال می‌شوند و در ادامه مدیر می‌تواند امنیت شبکه را تا حد غیر قابل تصوری بالا ببرد.
گروهی: به دلیل نبود مدیریت و اطلاعات بطور متمرکز قابلیت امنیتی در حد ابتدایی و ضعیف و منحصر به هر کامپیوتر تعریف می‌شود (امنیت در حد کاربر خانگی).
7- (امنیت-راحتی):
دامنه: چنانچه از سرویس یا نرم افزاری استفاده کنید که قابلیت ادغام با Active Directory Partition را داشته باشد، می‌توانید بسیار امن و سریع، اطلاعات آن نرم افزار را همراه با اطلاعات Active Directory بین سرورها جابجا کنید.
8- قابلیت اتصال و برقراری ارتباط با دیگر Active Directory:
دامنه: به دلیل اینکه Win 2003 Active Directory بر اساس LDAP ver3 و NSPI که استاندارد جهانی هستند نوشته شده، می تواند با اکتیودایرکتوری هایی که بر این اساس نوشته شده اند ارتباط برقرار کند. حتی اگر این اکتیودایرکتوری ها توسط شرکتی غیر از خود مایکروسافت نوشته شده باشد.
9-نشانه گذاری دیجیتالی اطلاعات تبادلی:
دامنه: اطلاعات بصورت رمز شده بین سرورها جابجا می شود لذا دارای امنیت بسیار مطلوبی است.
گروهی: اطلاعات بین سرورها جابجا نمی‌شود.
